همه می‌گن سلامتی نعمته، ولی اسفندیار می‌گه: خوش‌حالی نعمته. می‌گه تنها محدودیت آدم‌ها ذهن‌شونه. ولی برا خودش این‌جوری نیست. سختی براش نعمت حساب می‌شه، چون ازش لذت می‌بره. الانم که کل زندگیش پر از سختی شده، اتفاقاً خوش‌حال‌تره. اون‌قدر توی لحظه زندگی می‌کنه که حتی وقتی زنش هزار بار از کنارش رد شده، اصلاً ندیده‌تش؛ چون داشته همون لحظه رو زندگی می‌کرده. از بچگی با چیزای ساده خوشحال می‌شده، بعدم زندگی رو این‌قدر ساده کرد که حتی محدودیت‌های بدنش هم نتونستن ذهن خوش‌حالش رو محدود کنن. اسفندیار یه قلمرو داره، به اسم خوش‌حالی؛ قلمرویی که هیچ‌چیز و هیچ‌کس اجازه‌ی ورود نداره، جز شادی و انرژی @khoshhalipodcast