من یه دونده‌ام،
با پیسِ متوسط.
اما برای خوش‌حال بودن،
کم و زیاد و متوسط نداره.
می‌دونم شاید تو دلت بگی:
«بابا پیسِ ۶:۱۴، ده کیلومتر دویدن،
و نفر دوم رده‌سنی شدن با اختلاف زیاد از نفر اول،
که این حرفا رو نداره!»
ولی داشت…
مسیر خوش‌حالیش حرف داشت، که تعریف کردم.
فقط نتونستم همه‌شو بگم،
چون مزه بود.
و خیلی، خیلی خوش‌مزه 💛
امیدوارم شما هم
لحظه‌های خوش‌حالیِ عمیق و ماندگار رو بچشید.