▨ شعر: شعر شماره ۱۴ از مجموعه‌ی: شکستن در چهارده قطعه‌ی نو برای رویا عروسی و مرگ

▨ شاعر: رضا براهنی

▨ با صدای: ساناز صحتی (همسر دکتر رضا براهنی)

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

_________

این شعر در مراسم خاکسپاری دکتر براهنی خوانده شده است

_________

من را بياوران 

من را بخوابان 

بر روي جاده ابريشم و در کنار حفره گنجشکي 

لالايي لله از لب هايت اين پيرمرد جوان را به خرناسه ابدي مي برد يا مي براند 

خرناسه در قلمرو خرسي نيست در قلمرو انسان است 

موهاي تو در تارهاي حنجره ام گير کرده اند  از خواب مي پراني ام 

حالا مرا دوباره بخوابان 

در زير آفتاب بخوابان 

از ديگران جدا بخوابان    تنها بخوابان 

ودر کنار حفره گنجشکي بخوابان

و در بهار بخوابان

از پشت سر بيا و ، نگاهم کن   و روز و شب نگرانم باش  آن گاه 

بي دغدغه مرا بميران  اين جا  همين جا 

من اهل هند رفتن و اين حرف ها نيستم تو هند را بياوران اين جا همين جا 

و در بهار   و در کنار حفره گنجشکي 

وقتي که بوي نيمروي تو مي پيچد 

و پارچ آب از يخ تازه شبنم مي گيرد 

اين جا   آري همين جا مرا بخوابان 

رفتم که رفتن من عين رفتن من باشد 

و فرق داشته باشد با رفتن آنديگران

حالا تو فرق روح مرا با ناخن هايت واکن 

من عاشق فرق سرم 

و پارچ آب را بر خاک تازه