یکی از دغدغه های من در زندگی اراده است. اراده ای که کم و زیاد میشه، گاهی چنان کم که نمیشه از جا بلند شد و گاهی چنان زیاد که از شیدایی زیادی دست به کارای عجیب غریب میزنم. الان بعد از گذر عمر دارم مفهوم اون همه انرژی های هدر رفته و انرژی های نداشته رو میفهمم. ولی بهرحال کارهایی هم هستن که انجام میدم و میدیم که ما رو تو جایگاهی که هستیم تو زندگی، تثبیت میکنن.

در اینجا نگاهی کردم به این قسمت از زندگیم. و میدونم و مطمئنم که تقریبا همه بچه‌های دوقطبی یا دقباز در این زمینه شباهت‌های زیادی با من دارن. امیدوارم که کمترین درگیری رو با این مشکلات تو زندگیتون داشته باشید.

شنیدن این مقال برای همه سنین مشکلی نداره.

یه جایی گفتم من کتاب «دوقطبی» رو خوندم به غلط،‌ که کتاب «لیتیم» رو خونده بودم.

#دوقطبی