تا قبل از جنبش مشروطه ايرانيان در نهايت بربريت خيلي با دام و طيور و احشام خود فرقي نداشتند، از وقتي نسيم مشروطه توسط مردم آذربايجان كه ماحصل تمام رنج ها و زخم هاي التيام نيافته ناشي از ننگ نامه هاي گلستان و تركمانچاي بود به خاك خسته ايران وزيدن گرفت، گويي عالم پير درگباره جوان شد. روزها و روزگاران سخت سپري شد اما رد پاي تمام آن دوران سياه اما پر اميد در نهاد تك تك ايرانيان و حافظه تاريخي ما ثبت و حك شد. مشروطه ايرانيان را از رعيت ِ صرف كه حتا اجازه تملك بر ناموس خود راهم نداشت، تا روي كرسي هاي پارلمان روبروي پادشاه نشاند. اين يعني شروع دموكراسي در اوج ديكتاتوري. آنچه در ٣ پارت شنيديد، تمام برداشت شخصي من به عنوان يك ايراني از بازخواني حوادثي بود كه شروعش در ٢٠٠ سال قبل آغاز شده و هنوز در امتداد آنيم. باشد كه با بازخواني صحيح و رفع ايرادات بنيادين ختم اين انقلاب مشروطه آغاز دموكراسي باشد كه از كوروش كبير به ياد داريم. ايران ِ زيباي من تنها سرزميني است كه دموكراسي را به تمام معني زندگي و تجربه كرد.و بازهم با همت تمام فرزندانش با همت تمام اقوامش چنين كنيم. روح تمام آزاديخواهان شاد . روح سرداران بي نام و نشاني ك جان عزيز هديه كردند تا ايران بماند . ❤️🙏