Η γλυκόλαλη Κάτια Γέρου αντιλαμβάνεται την υποκριτική τέχνη ως διαρκή μαθητεία και βαθιά υπαρξιακή πράξη και μιλάει με συγκίνηση για ένα «ευλογημένο επάγγελμα» πουμεταδίδεται σαν ποτάμι. Τρεις καθοριστικές φιγούρες ο Κάρολος Κουν, ο Γιώργος Λαζάνης και ο Κυριάκος Κατζουράκης λειτούργησαν ως καθρέφτες στη διαδρομή της, διαμορφώνοντας μια θεατρική ηθική βασισμένη στη μετριοφροσύνη. Μιλάει για το Θέατρο Τέχνης και υπογραμμίζει, ότι όπως συνέβη παλαιότερα με εκείνη, έτσι και στις μέρες μας η θεατρική μαθητεία λειτουργεί ως σχολείο ετοιμότητας και πνευματικής σκληραγώγησης, μια εμπειρία που ενδυναμώνει τόσο τον νου όσο και τηνκαρδιά.  Τονίζει τον ρόλο του δασκάλου ως καλλιεργητή της ευαισθησίας και αναδεικνύει την αφήγηση ως θεμέλιο τηςκαλλιτεχνικής επικοινωνίας. Με τη δουλειά της τώρα στο έργο Η Αφηγήτρια Ταινιών, αλλά και με προηγούμενες παραστάσεις και κυρίως με τη συνολική συνεργασία της στο θέατρο και τον κινηματογράφο με τον σύντροφό της Κυριάκο Κατζουράκη επιμένει να προβάλλει σταθερά τη θεματική της ανθρώπινης αντοχής απέναντι στην πίκρα της ζωής.