شماره (٠٤٨) - ٠١ آذر ماه ١٣٨٩ دفتر اول - ابیات ٢٩٥٥ تا ٢٩٨٠ با هوی و آرزو کم باش دوست چون یضلک عن سبیل الله اوست این هوا را نشکند اندر جهان هیچ چیزی، همچو سایه همرهان اندرآ در سایه آن عاقلی کش نتاند برد از ره ناقلی گر بگویم تا قیامت "نعت" او هیچ آن را مقطع و غایت مجو در بشر روپوش کرده ست آفتاب فهم کن، والله اعلم بالصواب چون گرفتت پیر، هین تسلیم شو همچو موسی زیر حکم خضر رو صبر کن، بر حکم خضری بی نفاق تا نگوید خضر، رو هذا فراق * نعت : ثنای حضرت رسول است. ___________________________________________ ♦️ارجاع به کتاب "انس التائبین" شیخ احمد جامی (قرن ششم) / جلد اول/ باب دهم. ص ١٢٦. در توصیف "پیر" / و باب یازدهم در توصیف "مرید"