شماره (٠٤٢) - ١٩ مهر ماه ١٣٨٩ دفتر اول - ابیات ٢٧٢٠ تا ٢٧٥١ مرغ کاب شور باشد مسکنش او چه داند جای آب روشنش ای که اندر چشمه شورست جات تو چه دانی شط و جیحون و فرات ای تو نارسته از این فانی رباط تو چه دانی محو و سکر و انبساط ور بدانی، نقلت از اب و جدست پیش تو این نام ها چون ابجد است ابجد و هوز، چه فاش است و پدید بر همه طفلان و معنی بس بعید بانگ می آمد که ای طالب بیا جود، محتاج گدایان چون گدا در بیان آنکه چنانکه گدا عاشق کرمست و عاشق کریم، کرم کریم هم عاشق گداست. اگر گدا را صبر بیش بود کریم بر در او آید و اگر کریم را صبر بیش بود گدا بر در او آید. اما صبر گدا، کمال گداست و صبر کریم، نقصان اوست ______________________________________________ ♦️ارجاع به "حساب جمل" بر اساس حروف ابجد ♦️ ارجاع به کتاب "فرج بعد از شدت" - قاضی ابوعلی محسن ابن علی تنوخی (قرن چهارم) ترجمه به فارسی : حسین ابن اسعد دهستانی (قرن هفتم)، جلد دوم، ص ٩٤٥. ♦️ ارجاع به بیت از حکیم نظامی (قرن ششم) "عمر به خشنودی دل ها گذار تا ز تو خشنود شود کردگار گرم شو از مهر و ز کین، سرد باش چون مه و خورشید، جوانمرد باش"