▨ نام شعر: دریای گوهر

▨ شاعر: مهدی حمیدی شیرازی

▨ با صدای: مهدی حمیدی شیرازی

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــــــ

این شعر به فریدون توللی تقدیم شده است.

ــــــــــــــــــ

ای فریدون تا تو زادی بی‌گمان

شهرِ من دریایی از گوهر بزاد

با تو از ملک سخن در نظم و نثر

آفتاب از پشت دوپیکر بزاد

دهر را سحار زان خواند خرد

کآنچه ناید عقل را باور بزاد

ای بس آتشپارهٔ هستی‌فروز

کز دلِ قرنی چو خاکستر بزاد

بت‌شکن از پشتِ بتگر شد پدید

دانی ابراهیم از آزر بزاد

پس عجب ناید که از قحط وفا

مهرورزی چون تو نام‌آور بزاد

گر نه من ماندم نه صورتگر* چه باک

گر سرآمد عمر نی شکر بزاد

صبح صادق گر بشد در باختر

پرتو خورشید از خاور بزاد

رو بخوان در وصف خود با حکم عقل

آنچه از آن کلک افسونگر بزاد

"چون زمان عهد سنائی درنوشت

آسمان چون من سخن‌گستر بزاد

اول شب بوحنیفه درگذشت

شافعی آخرشب از مادر بزاد"**

▨

دکتر مهدی حمیدی شیرازی

ـــــــــ

پی‌نوشت اول: مراد از صورتگر، لطفعلی صورتگر، از دوستان مشترک شاعر و فریدون توللی است. درکتر حمیدی شیرازی شعری در رثای لطفعلی صورتگر نیز سروده است که نام آن پادشاه بی‌تخت است و قبلا منتشر شد. 

پی‌نوشت دوم: در بیت آخر از خاقانی است.