▨ نام شعر: پس از ده سال

▨ شاعر: مهدی حمیدی شیرازی

▨ با صدای: مهدی حمیدی شیرازی

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــــــ

باغ منی هنوز و بهار منی هنوز

در چشم من که از گل، صد خرمنی هنوز

امّیدبخش و تازه‌رخ و شادی‌آفرین

صبح بهار و صبحدم گلشنی هنوز

در دیدگانت گرمیِ جانبخش باقی است

خورشیدِ نیمروز مه بهمنی هنوز!

یک پیرهن میان تو با روح بیش نیست

روحی هنوز و روحِ به پیراهنی هنوز

ده بار لاله‌ها به گلستان خزان شدند

تو آن بهار من که پر از لادنی هنوز!

در جستن و رمیدن و استادن و نگاه

چون بچّه‌آهوان همه سحر و فنی هوز

می‌بینمت که پیشِ من استاده‌ایّ و من

باور نمی‌کنم که به پیش منی هنوز

دستت بده که گیرم و پرسم ز بختِ کور

کای دیده‌ی امید! مگر روشنی هنوز؟!

امشب چه شد که باز به یادِ من آمدی؟

باری بیا - اگر چه پی کشتنی هنوز!-

گویی که دوستی همه این بود ای فلان؟

پیداست زین سخن که به من دشمنی هنوز

در عشق من هنوز اگر شبهه می‌کنی

زن بوده‌ایّ و هر چه که باشد زنی هنوز!

▨

دکتر مهدی حمیدی شیرازی

از کتاب اشک معشوق - صفحه ۴۱۱

بیست و هفتم دی ماه ۱۳۲۹ - طهران