Σε κάθε γενιά έρχεται κάποτε ο ουρανός σφοντύλι. Χάνεται κάθε βεβαιότητα, κάθε αίσθηση ασφάλειας. Ανατρέπεται ο κόσμος όπως τον είχε μάθει και περνούσε άνετα μέσα του. Για τους παππούδες μας ήταν η Κατοχή και ο Εμφύλιος. Για τους γονείς μας, τα μεταπολεμικά ζόρια, η καχεκτική μετεμφυλιακή δημοκρατία, που μετά την παρένθεση της «Χαμένης Άνοιξης», κατέληξε στη Χούντα. Για εμάς, για τα παιδιά των ‘60s και των 70’s, ήταν η χρεοκοπία του 2010. Και ο -ευτυχώς αναίμακτος- διχασμός που ακολούθησε. Σήμερα, που η Ιστορία έχει γυρίσει σελίδα, ο Χρήστος Χωμενίδης διηγείται τη διαβολοδεκαετία 2006-2016. Από απόσταση μα από πρώτο χέρι.Με ψυχραιμία, με σαρκασμό, ίσως και με μια νοσταλγία για όσα ζήσαμε. Για τις γλυκιές αυταπάτες που γκρεμίστηκαν τόσο απότομα. Για τα νιάτα μας, που πρώτα εξιδανικεύθηκαν και ύστερα συκοφαντήθηκαν. Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
All content for Διαβολοδεκαετία, με τον Χρήστο Χωμενίδη is the property of pod.gr and is served directly from their servers
with no modification, redirects, or rehosting. The podcast is not affiliated with or endorsed by Podjoint in any way.
Σε κάθε γενιά έρχεται κάποτε ο ουρανός σφοντύλι. Χάνεται κάθε βεβαιότητα, κάθε αίσθηση ασφάλειας. Ανατρέπεται ο κόσμος όπως τον είχε μάθει και περνούσε άνετα μέσα του. Για τους παππούδες μας ήταν η Κατοχή και ο Εμφύλιος. Για τους γονείς μας, τα μεταπολεμικά ζόρια, η καχεκτική μετεμφυλιακή δημοκρατία, που μετά την παρένθεση της «Χαμένης Άνοιξης», κατέληξε στη Χούντα. Για εμάς, για τα παιδιά των ‘60s και των 70’s, ήταν η χρεοκοπία του 2010. Και ο -ευτυχώς αναίμακτος- διχασμός που ακολούθησε. Σήμερα, που η Ιστορία έχει γυρίσει σελίδα, ο Χρήστος Χωμενίδης διηγείται τη διαβολοδεκαετία 2006-2016. Από απόσταση μα από πρώτο χέρι.Με ψυχραιμία, με σαρκασμό, ίσως και με μια νοσταλγία για όσα ζήσαμε. Για τις γλυκιές αυταπάτες που γκρεμίστηκαν τόσο απότομα. Για τα νιάτα μας, που πρώτα εξιδανικεύθηκαν και ύστερα συκοφαντήθηκαν. Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
«Χθες το βράδυ γιαούρτωσα την Άννα Διαμαντοπούλου!». «Γιατί οι ιδέες της Χρυσής Αυγής είναι ανατρεπτικές και δεν είναι το ίδιο ανατρεπτικές ή επικίνδυνες οι ιδέες του Σύριζα ή του ΚΚΕ;». «Πάρτε τα μνημόνια και φύγετε από εδώ!». «Αν εφάρμοζες, Γιάνη μου, τις ιδέες σου, αλίμονο και τρισαλίμονό μας…». «Η Γερμανία με χαρά θα υποστήριζε την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη». Ο Χρήστος Χωμενίδης συνεχίζει την περιήγησή του στη Διαβολοδεκαετία αφηγούμενος τα φοβερά και τα ευτράπελα γεγονότα του 2011.
Διαβολοδεκαετία, με τον Χρήστο Χωμενίδη
Σε κάθε γενιά έρχεται κάποτε ο ουρανός σφοντύλι. Χάνεται κάθε βεβαιότητα, κάθε αίσθηση ασφάλειας. Ανατρέπεται ο κόσμος όπως τον είχε μάθει και περνούσε άνετα μέσα του. Για τους παππούδες μας ήταν η Κατοχή και ο Εμφύλιος. Για τους γονείς μας, τα μεταπολεμικά ζόρια, η καχεκτική μετεμφυλιακή δημοκρατία, που μετά την παρένθεση της «Χαμένης Άνοιξης», κατέληξε στη Χούντα. Για εμάς, για τα παιδιά των ‘60s και των 70’s, ήταν η χρεοκοπία του 2010. Και ο -ευτυχώς αναίμακτος- διχασμός που ακολούθησε. Σήμερα, που η Ιστορία έχει γυρίσει σελίδα, ο Χρήστος Χωμενίδης διηγείται τη διαβολοδεκαετία 2006-2016. Από απόσταση μα από πρώτο χέρι.Με ψυχραιμία, με σαρκασμό, ίσως και με μια νοσταλγία για όσα ζήσαμε. Για τις γλυκιές αυταπάτες που γκρεμίστηκαν τόσο απότομα. Για τα νιάτα μας, που πρώτα εξιδανικεύθηκαν και ύστερα συκοφαντήθηκαν. Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
