مانند دیگر نمایشنامه های بلند چخوف، مرغ دریایی بر گروهی متشکل از شخصیت های متنوع و کاملاً توسعه یافته تکیه دارد. برخلاف ملودرام جریان اصلی تئاتر قرن نوزدهم ، کنش‌های مبهم (مانند تلاش‌های کنستانتین برای خودکشی) روی صحنه نمایش داده نمی‌شوند. کاراکترها تمایل دارند در زیر متن صحبت کنند تا مستقیم. شخصیت تریگورین یکی از بزرگترین نقش های مردانه چخوف به حساب می آید. شب افتتاحیه اولین تولید یک شکست معروف بود. ورا کومیسارژفسکایا با بازی نینا از خصومت تماشاگران چنان ترسیده بود که صدای خود را از دست داد. چخوف تماشاگران را ترک کرد و دو عمل آخر را در پشت صحنه گذراند. وقتی حامیان به او نوشتند که این تولید بعداً موفقیت آمیز شد، او تصور کرد که آنها صرفاً سعی می کنند مهربان باشند. هنگامی که کنستانتین استانیسلاوسکی ، هنرپیشه برجسته تئاتر روسیه در آن زمان، آن را در سال 1898 برای تئاتر هنری مسکو خود کارگردانی کرد ، این نمایش یک پیروزی بود. تولید استانیسلاوسکیتبدیل به "یکی از بزرگترین رویدادهای تاریخ تئاتر روسیه و یکی از بزرگترین تحولات جدید در تاریخ نمایش جهانی " شد. کارگردانی استانیسلاوسکی باعث شد که مرغ دریایی از طریق علاقه بیش از حد به مفهوم زیرمتن به عنوان یک تراژدی تلقی شود، در حالی که چخوف قصد داشت آن را یک کمدی باشد. گفته شده است که نمایشنامه "منظره ای از ضایعات" است (مانند در ابتدای نمایش وقتی مدودنکو از ماشا می پرسد که چرا همیشه مشکی می پوشی، او پاسخ می دهد "چون من در سوگ زندگی ام هستم."). [40] این نمایشنامه با هملت شکسپیر نیز رابطه بینامتنی دارد . [41] آرکادینا و ترپلیوف خطوطی از آن را قبل از بازی در نمایشنامه در اولین پرده نقل می کنند (و این وسیله خود در هملت استفاده می شود ). اشارات زیادی به جزئیات طرح شکسپیر نیز وجود دارد. به عنوان مثال، ترپلیو به دنبال این است که مادرش را از پیرمرد غاصب تریگورین پس بگیرد، همانطور که هملت تلاش می کند ملکه گرترود را از عمویش کلودیوس پس بگیرد . ترجمه ویرایش کنید مرغ دریایی برای اولین بار در نوامبر 1909 برای اجرای تئاتر سلطنتی گلاسکو به انگلیسی ترجمه شد . [42] تام استوپارد در مقدمه نسخه خود نوشت: "شما نمی توانید مرغ های دریایی انگلیسی زیادی داشته باشید: در تقاطع همه آنها، مرغ روسی برای همیشه گریزان خواهد بود." [43] در واقع، مشکلات با عنوان نمایش شروع می شود: هیچ دریایی در نزدیکی تنظیمات نمایشنامه وجود ندارد، بنابراین پرنده مورد نظر به احتمال زیاد یک مرغ دریایی ساکن دریاچه مانند مرغ دریایی معمولی (larus canus ) بود .) به جای یک نوع دریایی. در زبان روسی هر دو نوع پرنده چایکا نامیده می شوند که در زبان انگلیسی صرفاً به معنای "گوشت دریایی" است. با این حال، این عنوان همچنان ادامه دارد، زیرا در انگلیسی بسیار خوش‌آوازه‌تر از «گول مرغ» است که بسیار قوی‌تر و مستقیم‌تر از آن است که احساسات مبهم و تا حدی پنهان در زیر سطح را نشان دهد. بنابراین، اشاره کم رنگ به دریا به عنوان نمایش مناسب تری از قصد نمایش تلقی شده است. برخی از ترجمه های اولیه مرغ دریایی مورد انتقاد محققان مدرن روسیه قرار گرفته است. ترجمه ماریان فل به ویژه به دلیل اشتباهات ابتدایی و ناآگاهی کامل از زندگی و فرهنگ روسیه مورد انتقاد قرار گرفته است. [42] [44] پیتر فرانس، مترجم و نویسنده کتاب راهنمای ادبیات آکسفورد در ترجمه انگلیسی ، درباره اقتباس های متعدد چخوف نوشت: ازدیاد و سردرگمی ترجمه در نمایشنامه ها حاکم است. در طول تاریخ چخوف در صحنه‌های بریتانیا و آمریکا، ما شاهد ترجمه، اقتباس، و سنگ فرش کردن نسخه‌ای برای هر محصول جدید هستیم، اغلب توسط کارگردان تئاتری که از اصل آن اطلاعی ندارد، و از گهواره‌ای که توسط یک روسی تهیه شده است کار می‌کند  آفریقایی-آمریکایی، کلاغ غرق شده ، در برادوی اجرا شد. امیلی مان اقتباسی به نام مرغ دریایی در همپتونز را نوشت و کارگردانی کرد . این نمایش در ماه مه 2008 در تئاتر مک کارتر به نمایش درآمد . [67] لیبی اپل نسخه جدیدی را انجام داد که در سال 2011 در تئاتر مارین در دره میل با استفاده از مطالب تازه کشف شده از دست نوشته های اصلی چخوف به نمایش درآمد. در روسیه قبل از انقلاب، نمایشنامه ها از دو منبع سانسور می شدند، سانسور دولتی و کارگردان. معابر حذف شده در آرشیو روسیه ذخیره شد و تا زمان سقوط پرده آهنین در دسترس نبود . [68] در سال 2011، بندیکت اندروز در اجرای نمایشنامه‌اش در تئاتر بلوار سیدنی، که در آن جودی دیویس ، دیوید ونهام و مایو دارمودی در آن نقش آفرینی می‌کردند، دوباره این اثر را در ساحل مدرن استرالیا تصور کرد. او این کار را برای کشف ایده های فضا و زمان برزخی انجام داد