
Πιέζει ο χρόνος. Σκεφτόμαστε. Σκέφτονται οι άλλοι. Και μας το λένε.
Και αυτό που πραγματικά θέλουμε; Ποιο είναι τελικά αυτό που πραγματικά θέλουμε;
Πιέζει ο χρόνος. Δεν τον έχουμε άπλετο για να σκεφτούμε.
Και δεν σκεφτόμαστε. Γιατί δεν προλαβαίνουμε.
Ας κάνουμε κάτι να τελειώνουμε. Να πάμε παρακάτω. Πιέζει ο χρόνος.
Πιέζομαι κι εγώ και δεν το απολαμβάνω. Δεν θέλω να πάω πουθενά. Δεν το απολαμβάνω κι ας πιέζει ο χρόνος...